કોણ માનશે

સુરજમુખીની ડાળ જે વાંકી વળી હતી,

સુરજ કિરણ નો હાથ ઝાલી, કોણ માનશે?

મળતાં જ દ્રષ્ટો દ્રષ્ટ બે હૈયાં મળી ગયાં,

પરભવ ની ઓળખાણ હતી, કોણ માનશે?

દેખાય છે વેરાન, જાણે કોઈ જંગલ સમ,

એ ઘર કદી ગુલફામ હતું, કોણ માનશે?

 

આંખો એ કરી વાત હૃદય સાંભળી ગયું,

જોતાં જ થયો પ્યાર, ભલા કોણ માનશે?

 

ચીરી ને અંધકાર ફૂટ્યું તેજ જ્ઞાન નું,

દીવા તળે અંધાર હતો, કોણ માનશે?

 

જે હાથો એ ભોંક્યું હતું છાતી મહીં ખંજર,

એ દોસ્ત વફાદાર હતો, કોણ માનશે?