ખૂબ ઝંખેલી હતી, એ પળ સમી તું,
મધ્ય રણમાં ઝાંઝવાનાં જળ સમી તું.
મેં જીવનમાં જે કદી સાચી કરી નહીં,
એ ખુદાની બંદગી ના ફળ સમી તું.
જ્યાં હું જોઉં, ત્યાં બધે તારું જ દર્શન,
ન હો પણ દેખાય એવા છળ સમી તું.
આ જીવનમાં ચોતરફ અંધાર જેવું,
ભિતરે થી થાય એ ઝળહળ સમી તું.
તું કદી મળશે નહીં, એ છે ખબર પણ,
જીવવા પ્રેરે એ પ્રેરક બળ સમી તું.
